Quads, stof en water

10 maart 2017, 9:00 (UTC-6) na ontbeten te hebben gaan we richting het verhuurbedrijfje waar we gisteren nog twee paarden huurden. Vandaag besluiten we een quad te huren, waarmee we de prachtige watervallen van Mazamitla gaan bezoeken. Na lichtelijk ge onderhandeld te hebben over de prijs krijgen we een quad en een gids mee. De gids is een jongen van nog geen zestien welke dan ook nog geen quad zou mogen besturen. Echter kijken ze hier niet zo nauw, we hebben ook al kinderen van 5 of 6 jaar gezien op cross motoren. Zelfs als deze met een rotvaart langs de lokale politie scheuren kijkt niemand hiervan op. Maar oké we doen het er maar mee, zolang ze ons niet van de sokken rijden. Het jochie op de quad welke ons zal rondleiden door de bergen hier blijkt een echte etterbak te zijn. Zijn geëtter is echter snel over, het verhuurbedrijf blijkt zo’n beun company te zijn dat ze zelfs niet controleren of de quads genoeg brandstof bevatten. Dus na nog geen tien minuten rijden strand het joch. Ff bellen met zijn maat, welke vervolgens komt om hem af te slepen waarbij wij achter worden gelaten op een bospad. Tijd om de quads even uit te testen, leuk speelgoed. Eenmaal terug met een andere grotere quad begint het geëtter weer. Hij probeert zoveel mogelijk stof te creëren zodat ik niet meer zie waar we rijden en wat we gaan raken. En ja hoor daar gaat ie dan we vliegen volle bak over een of andere heuvel.

Na een tijdje rond gejaagd te hebben, wat tegen valt gezien de lage topsnelheid met twee personen op een quad, stopt het kind bij een afgrond. We krijgen 15 minuten om af te dalen en weer terug te komen. Dan maar een sprintje naar beneden, waarbij we verschillende keren onze benen onder onze kont vandaan lopen en naar beneden vallen. We moeten ons vast grijpen aan elke boom die we tegen komen om af te remmen. Eenmaal beneden treffen we de prachtige waterval van Mazamitla, waar ons al veel over verteld is. Om een pracht foto te schieten dalen we snel nog verder af om onderaan de waterval te komen. Snel een paar foto’s en weer terug omhoog voor dat de tijd voorbij is. Dit blijkt echter een hele opgave te zijn, bijna stervende komen we weer boven bij de quads, waar het jochie ons uitlacht en tevreden de motoren start.

Terug omhoog de bergen in lijkt hij weinig zin te hebben om flink te scheuren. Nadat Geert meerdere keren aandringt harder te willen, begint hij weer met zijn geëtter. Hij geniet er zichtbaar van ons te kunnen klieren met zijn geklooi. Een prachtige ervaring maar toch ook vermoeiend. Dezelfde middag besluiten we wat te eten en vervolgens te douchen. We lijken immers net twee varkens na al het stof en de verscheidene valpartijen. Moe en voldaan nemen we plaats in het park waar we bijkomen van de dag.