De Mexicaanse “jungle”

11 maart 2017, 9:15 uur (UTC-6) ik kijk op mijn telefoon en ja hoor verslapen. Elke dag worden we tussen 7 en 8 wakker maar net vandaag verslapen we ons doordat ik de wekker op maandag had gezet in plaats van zaterdag. Snel kleren aan, koffers pakken en naar het busstation, waar alleen om 10:00 uur een bus naar Guadalajara vertrekt. Stervende van de honger stappen we in de bus, na drie en een half uur in deze rammel bus gezeten te hebben stappen we midden in Guadalajara uit. Waar we een taxi aanhouden, welke ons vervolgens naar ons hotel brengt, hotel Parque. Drie of vier straten verder als ons vorige hotel in Guadalajara, met uitzicht op het kathedraal. Snel inchecken, koffers dumpen opfrissen en weer de volgende taxi pakken. In deze haast vergeten wij de sleutel waardoor wij ons buitensluiten. Toch maar in de taxi gestapt, na een klein half uurtje rijden stappen we uit bij Zoologica Guadalajara. Een prachtige dierentuin aan de rand van de stad. Hier treffen we vele verschillende dieren, welke hier door het tropische klimaat prima vertoeven. Vooraf hadden ik en Geert gedacht dat de dieren met veel te veel dieren in te kleine verblijven zouden zitten. Hier is echter niets van waar de dieren hebben grote verblijven en verblijven in een klein gezelschap. Naast de dieren blijken ook wij weer een reuze attractie te zijn, we worden weer van boven tot onder goed bekeken door de Mexicanen. Als twee blije kinderen lopen we door het park en imiteren we verschillende dieren. Na ons drie uur lang vermaakt te hebben, reizen we per taxi terug naar ons hotel. Waar ze vriendelijk de deur voor ons openen en we weer toegang hebben tot onze kamer.

De stad is stukken levendiger als de vorige keer dat wij in Guadalajara waren. Overal waar we kijken zien we mensen, winkels, restaurants en barretjes. Na wat rondgestruind te hebben door het stadscentrum belanden we ouderwets in de Mac Donalds. Na ons hier als vette varkens volgegeten te hebben gaan we richting het terras waar we voor nog geen tien euro de man de hele avond genieten van de Mexicaanse bieren.

12 maart 2017, 8:30 uur (UTC-6) ik sta met een lichtelijk zwaar hoofd op om aan de overkant van de straat een paar flessen water te halen. Tot mijn verbazing wordt de hele straat, waar het gisteren nog stikte van de auto’s, bedekt met fietsers, voetgangers en hardlopers. Hier in Mexico geld het fenomeen “autoloze zondag” nog steeds. Wat zorgt voor een aangename stilte in de stad.

Vanmiddag is het dan zo ver, Hector Quiles Corona (dierenarts en onze stagebegeleider) zal ons tussen 13:00 en 13:30 uur op komen halen in Guadalajara. Waarna we met hem mee reizen naar zijn thuis in Tapititlán. Hier zullen wij kennis maken met zijn gezin en vrienden, waarbij wij de komende 6 weken verblijven. Morgen (maandag 13 maart 2017) zal het dan echt beginnen onze stage tussen de varkens. Ik heb echter geen idee of er internet beschikbaar is op de boerderijen en kan dan ook niet met zekerheid zeggen of ik jullie op de hoogte kan houden, maar ik zal mijn best doen.

We zijn beide intussen lichtelijk gespannen en razend benieuwd naar beide bedrijven waar we zullen verblijven. Een van ons zal mee werken op een zeugenhouderij met 9000 varkens/zeugen? en de ander op een kernfokkerij met 4000 varkens/zeugen?. We hebben reeds nog niet besloten wie van ons naar welk bedrijf af zal reizen, dit zal vanmiddag besloten worden. De bedrijven zijn gelegen op een afstand van 2 uur rijden val elkaar, we zullen elkaar alleen in de weekenden zien.

(Door de matige internet verbinding is het jammer genoeg niet mogelijk de prachtige foto’s van ons dierentuin avontuur te delen.)