Chapala meer

Beste lezers intussen kunnen we gebruik maken van een betere internetverbinding, waardoor het nu ook mogelijk is foto’s te uploaden. Neem gerust nog een kijkje in de andere reisverslagen.

7 maart 2017, 8:30 (UTC-6) we vertrekken per taxi naar onze volgende bestemming, Chapala Mexico, een klein uurtje rijden van Guadalajara. Welke ons gisteren getipt werd door twee Mexicaanse Amerikanen welke we per toeval troffen bij het nemen van een foto. We zouden hier een prachtig meer treffen, het Chapala meer, waar niets over gelogen was.

Bij het verlaten van de taxi stappen we een paradijs binnen. De omgeving is hier werkelijk betoverend, een bergachtig landschap gekleurd door de beschilderde gebouwen, afwisselende begroeiing, vrolijk fluitende vogels en dit alles gelegen rond het Chapala meer. De mensen begroeten ons vol vreugde en zijn zeer gastvrij, er hangt hier een rustgevende en liefdevolle sfeer. Een plek waar we volledig tot rust komen.

Aangekomen bij het hotel horen we dat onze kamer nog niet beschikbaar is doordat de vorige gasten nog niet uitgecheckt waren. We besluiten de omgeving te verkennen. We starten ons avontuur langs de waterlijn van het meer, het uitzicht over het meer is onbeschrijfelijk mooi. Al gouw besluiten we de stad in te gaan, waar we kennis maken met het knusse Chapala. Al gouw stuiten we op een sportpark/speeltuin, waar we voor nog geen 25 cent per persoon toegang krijgen tot het park en besluiten een kijkje te nemen. Een prachtig en bijzonder groen park, waar we nieuwsgierig rondkijken en een zwembad treffen. We besluiten verder te nieuwsgierigen en later op de dag terug te komen om een frisse duik te nemen. Aangekomen wat voor ons leek het einde van het park, stappen we in een compleet andere wereld.

We treffen voor ons gevoel het “echte” Mexico, verschillende kleine bijna vervallen woningen, welke door de bevolking zelf zijn gebouwd. Waar jong en oud in harmonie leven met verschillende wilde honden en hun vee. Terwijl ze nauwelijks bezittingen hebben lijken de mensen tevreden te zijn. Een beleving welke we beide niet hadden willen missen. Na een tijdje rondgestruind te hebben in deze wijk worden we aangesproken door een wat oudere man met een cowboyhoed, welke hier aan het werk is. Hij spreekt gebrekig Engels maar verteld ons dat hij dit graag zou leren en zelfs Engelse lessen volgt om een middelbare school. De man blijkt van oorsprong een Maja te zijn en verteld ons over zijn afkomst. We besluiten iets te gaan eten en hierna in te checken bij ons hotel, waarna we onze zwemkleding aantrekken en richting het zwembad gaan.

Aangekomen bij het zwembad worden we terug geroepen om 40 Peso’s de man af te tikken, terwijl de toegang eerder de dag nog gratis was. Wanneer we omdraaien en weg lopen worden we terug geroepen en blijkt de toegang tot het zwembad inderdaad gratis te zijn. Waarschijnlijk wilden ze even cashen, aangezien wij blanke zijn. Na de frissen duik en een eekhoorn redding besluiten we terug te keren naar ons hotel. Welke we na een korte pauze verlaten om te gaan eten. Na heerlijk gegeten te hebben keren we terug naar het hotel waar we vervolgens genieten van enkele Corona’s en de dag voldaan afsluiten.